Łódź – wielokulturowy krajobraz miasta przemysłowego

Gdzie Łódź leży, każdy wie ;)

Kto ze Śląska jechał nad morze (tudzież z powrotem) zna te niekończące się kilometry przejazdu przez Łódź. Ostatnio z roku na rok jest lepiej, ale jak przeprowadzałam się do Gdańska, wjeżdżając do Łodzi rozmawiałam z moim tatą i dumnie powiedziałam „w Łodzi już jestem”. Gdy zadzwonił godzinę później, ku jego rozbawieniu, usłyszał „ciągle w Łodzi jestem”…

Ale do rzeczy – przejeżdżając wielokrotnie przez Łódź postanawiałam, że kiedyś tu przyjedziemy na dłużej. Prowadząc rozmowę na początku maja z przyjaciółmi o wyjazdowych weekendach, zastanawialiśmy się gdzie by tu można. I tak od słowa do słowa, szukając czegoś w miarę blisko, jednak jeszcze nie odwiedzonego – padło na Łódź. I tak o to w pierwszy weekend czerwca wylądowaliśmy prawie na środku Polski.

Czytaj dalej Łódź – wielokulturowy krajobraz miasta przemysłowego

Łódź – Stare Polesie

Stare Polesie jest dzielnicą Łodzi, leżącą w centrum miasta, na zachód od Piotrkowskiej. Przeważająca ilość zabudowy pochodzi z przełomu XIX i XX wieku, uzupełniona modernistycznymi kamienicami. Oczywiście są też wstawki z 2. połowy XX wieku, jak i architektura współczesna – ale to akurat klimatu dzielnicy nie tworzy ;) A mamy tu wszystko, czego potrzeba do zachwytów – małe zakłady rzemieślnicze i duże założenia fabryczne, wille i pałace fabrykantów, kamienice – historyzujące, secesyjne i modernistyczne, a do tego stare lipy i inne zielone.

Czytaj dalej Łódź – Stare Polesie

Jedna ze stolic Polski – Płock

Wiedzieliście, że Płock był przez 59 lat stolicą Polski? Bo że Gniezno, Kraków, Warszawa, to każdy pamięta. A po drodze był też Poznań i Płock właśnie. Było to w latach 1079-1138.

Stara część Płocka jest położona malowniczo na skarpie nad Wisłą. Jest to niewielkie miasto, na którego zwiedzanie wystarczy nam jeden dzień, ale jeśli zdecydujemy się tam wybrać na cały weekend to też nie będziecie się nudzić ;)

Mała ściąga mapowa dla Płocka:

Czytaj dalej Jedna ze stolic Polski – Płock

Bydgoszcz – nie taka brzydka cz. 2.

Najstarsza część Bydgoszczy – Stare Miasto – powstała na prawie lokacyjnym w XIV w. Wraz z przylegającym od wschodu terenem, gdzie znajdował się zamek królewski, oraz położonej na wschód, zachowanej do dziś w formie wyspy – Wyspie Młyńskiej. Czytaj dalej Bydgoszcz – nie taka brzydka cz. 2.

Arboretum Wirty

Wiosna w pełnym rozkwicie. Bzy, magnolie, azalie, kwitną jak szalone, nawet drzewa iglaste wypuszczają soczystozielone pędy. A że życie przeprowadziło mnie z domku z ogródkiem do wielkiej płyty w wielkim mieście, brakuje mi na co dzień obcowania z naturą. Szukając więc miejsca na niedzielny spacer, gdzie można by było naładować akumulatory zielenią trafiłam na Arboretum Wirty. Czytaj dalej Arboretum Wirty

Kępa Pucka

Szukając miejsca na dłuższy „niedzielny” spacer, trafiłam na szlak Krawędzią Kępy Puckiej. Trasa mierząca 33,3 km składa się z dwóch różniących się od siebie odcinków: Puck-Mrzezino, gdzie szlak biegnie krawędzią klifu, a następnie wzdłuż łąk i torfowisk oraz Mrzezino-Wejherowo, który prowadzi skrajem Puszczy Darżlubskiej. Czytaj dalej Kępa Pucka

Bydgoszcz – nie taka brzydka cz. 1.

W mieście zwanym „małym Berlinem” byliśmy na początku 2014 roku. Skorzystaliśmy z przyjaznej jak na zimę aury (temperatura oscylowała w granicach zera, nie było śniegu, deszczu, czasem nawet słońce się pojawiało) i trzydniowego weekendu (nie mniej jednak twierdzę, że zrobienie 6 stycznia dniem wolnym od pracy jest głupotą, ale ja tu nie o tym…). Czytaj dalej Bydgoszcz – nie taka brzydka cz. 1.

Śladem Kopernika – Frombork i okolice

Frombork jest jednym z miast zdecydowanie kojarzonym z Mikołajem Kopernikiem (obok Torunia i Olsztyna). To tu astronom przebywał od 1510 roku aż do swojej śmierci w 1543 roku i to właśnie tutaj napisał swoje wielkie dzieło „O obrotach ciał niebieskich”. Czytaj dalej Śladem Kopernika – Frombork i okolice

Hel – czyli bunkrów szukanie

Lubię piesze wycieczki. Po lesie, po plaży, przez łąki i pola. Nie mniej jednak, nie przepadam za spacerowaniem „bez celu”. Lubię dokądś zmierzać, czegoś szukać. Zresztą może to też dlatego, że zza młodu, w trakcie pieszych wycieczek u celu zawsze czekał jakiś szczyt, zamek (najczęściej w ruinie) czy inny, no właśnie „bunkier” (np. w Węgierskiej Górce). Dziś oczywiście jestem w stanie rozróżnić schron przeciwlotniczy od bojowego, czy innego elementu XX-wiecznych fortyfikacji, nie mniej jednak wtedy każdy betonowy kloc był bunkrem ;) Czytaj dalej Hel – czyli bunkrów szukanie